11 Ocak 2010

Kiyak Kafa...

Gecen gun berbere gittim,hafiften uzayan saclara gerekli duzenlemeyi vermek icin.Oturduk koltuga,cay geldi,muhabbet basladi,surec devam etti.Operasyon sonrasinda gelen "Abi saca n'apalim,jole falan?" sorusuna "Geldigimde daginikti ya,aynen oyle yapiver sana zahmet" cevabini verdim.Saniyorum ki oyle yapacak hakikaten.Saci yikadi,once kuruttu,enterasan bir fon teknigi uyguladi,akabinde sac masasi isitildi,onla da degisik birseyler denedi.En sonunda "Sihatler olsun abi" diyip kalkmam icin koltugu cevirdiginde sacimin su hayattan bikmis olan emo insanlarinin tarzinda "dagitildigini" gordum."Patron sen n'aptin?" dedim,"Daginik biraktim abi,ehe ehe..." diye yanit verince cok da birsey soylemeden hayirli isler dileyip ayrildim dukkandan.Yolda yuruyorum,sanki basimin ustunde birseyler ucusuyor,tug gibi,pamuk gibi birseyler.Garip.Eve kendimi zor attim.Kapiyi acan annem kahkahayi basinca kendimi banyoya zor attim,saclari 1 saat icinde 3.kez yikadim ve aynada eski haline geldiklerini gorunce sapsal bir gulumse olustu suratimda.

Bu siralar yine hayattan bir elini etegini cekme,inzivaya cekilme durumlari hasil oldu bana,bilmem neden.Canim yine hicbirsey yapmak istemiyor,surekli bir sikilma hali soz konusu.Ise sabahin hakikaten korunde gidiyorum,oglen isim bitiyor,eve donuyorum,birkac saat uykuyla kendime geliyorum ya da oyle oldugunu saniyorum.Sonra internet,yemek ve bir sure Xbox'ta oyun oynama.O bile dogru durust degil.Onceden NFS oynarken arabalari delme-boyama-janjanli hale getirmek icin saatlerimi harcardim,hakikaten de guzel seyler cikardi ortaya.Simdi yine NFS oynuyorum.Birakin saatler harcayip modifikasyon yapmayi,arabanin rengini bile degistirmiyorum,canim istemiyor.Millet alli gullu arabalarla yarisiyor,bense fabrika cikis,neyse o moduyla.Bezginlik diz boyu.Bilen bilir,oyun soz konusu olunca gozum pek birsey gormez(di).

Tabii bu arada bir de tasinmayi bekleyen bir ev,paketlenmeyi bekleyen esyalar var.Sagolsun annem ben isten gelene kadar onlarla mesgul oluyor.Ben hicbirseye el surmuyorum ki en buyuk sikayeti bu yonde kendisinin.O olmasa hakikaten nasil tasinirdim ben diye dusunuyorum zaman zaman.Bu ruh hali sik sik musallat oluyor.Cozum mu?Yok,en azindan ben hala bulamadim.Bilmem,belki onu bulmaya bile useniyorum.Garip degil mi?Bence oyle.

Simdi yine dusunuyorum,kendi kendime soruyorum.O gun saclarimi oyle yapan berber acaba bendeki bu durumdan haberdar miydi da emo sekli yapti bana?Seni anca bu kurtarir,bundan sonra boyle olacaksin mi demeye calisti acaba?Bu bir isaret miydi acaba?

Bir de soyle birsey var.Bu yaziyi yazmaya usenmedigime gore,acaba bazi seyler duzeliyor mu?

Garip...

Salak salak dolanirken gelen duzenleme: Takima Ruud van Nistelroy,Pavlyuchenko falan gelecek diyorlar.Belki onlar yardimci olur bana.Gider karsilarim,ucagin kapisindan alirim,valla bak.

Hiç yorum yok: